Πραγματική φίλη εσύ....my candy

Φιλία

Ένας όρος, ένα συναίσθημα που υπάρχει από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας.

Υπάρχουν τόσα γραπτά και ρήσεις για την έννοια αυτή. Κάποια τα αναπαράγαμε συχνά πυκνά στα λευκώματα, δίνοντας απάντηση στο «τι εστί φιλία». 

Απαντούσαμε κάπως έτσι:

« Φιλία λέξη ιερή, φιλία λέξη θεία

 που γράφεται με στην καρδιά και όχι στα θρανία» 

Μικρή, 1998

Αθώα ηλικία. 

Μετά μεγαλώσαμε και απότομα οι φιλίες γέμιζαν με δήθεν ανθρώπους που  δεν ενδιαφέρονταν για σένα (πραγματικά), ανθρώπους που απλά ήθελαν να επιβιώσουν στο σχολείο.  Λυκοφιλίες.

Φιλίες που διαλύονται για ένα τίποτα, φιλίες που σε προδίδουν για ένα γκόμενο/α, φιλίες συμφέροντος.

Και εκεί γύρω έχοντας ζήσει τα περισσότερα είδη φιλίας, βρέθηκα σε σένα! 

Μου ξύπνησες αυτές τις αναμνήσεις τις αθώες, τις αληθινές!

Φίλος/η είναι  αυτός/ή  που θα σ’ ακούσει όταν θες να του/της μιλήσεις, να ξαλαφρώσεις. Που θα αφουγκραστεί τις σιωπές σου και θα δηλώσει πάρων/ούσα σε αυτές. Θα χαρεί με την χαρά σου, θα σε υποστηρίξει και θα αγωνιστεί όταν το δίκιο σου υπονομεύεται. Αυτός/ή που θα προσφέρει ανιδιοτελώς. Ακόμα και όταν νιώθεις πλήρης και επαρκής στα πάντα, θα έχει ακόμα κάτι να σου δώσει. 

Και τώρα εσύ! Όταν δεν γελάω, κλαις. Όταν δεν είμαι καλά με παίρνεις αγκαλιά και οι σιωπές μας κάνουν το μεγαλύτερο θόρυβο. Όταν γελάμε, γελάμε δυνατά και γινόμαστε παιδιά. Όταν εσύ γίνεσαι εγώ και εγώ εσύ. Εκεί! Εκεί σ’ αγαπάω λίγο παραπάνω.

Σ’ αγαπάω  έτσι όπως είσαι! 

Σ’ αγαπάω γι’ αυτό που είμαι εγώ από τότε που κάνουμε παρέα.

Σ΄ αγαπάω γιατί είσαι μία από τις αδερφές μου και θα βασανίζουμε η μία την άλλη μέχρι το τέλος.

Ναι μικρή σαυρίτσα για σένα μιλάω. Ναι ζαχαρωτάκι.

Αφιερωμένο στα αδέρφια που επέλεξα.

Ζοζεφίνα Μ.

Με αγάπη το παπάκι σου.